بررسی تأثیر برخی عوامل مدیریتی و محیطی بر بازده صندوق های سرمایه گذاری مشترک در ایران

بازار سرمایه به عنوان آینه تمام نمای اقتصادی یک جامعه کارکردهای مختلفی را بر عهده دارد. یکی از این کارکر دهای اساسی ایجادسازوکارهایی است که به افزایش نقدشوندگی ابزارهای تامین مالی و نهایتاً افزایش امنیت سرمایه گذاری منجر می گردد . امروزه دربسیاری از بازارهای مالی پیشرفته، مدیریت ریسک و بکارگیری ابزارهایی برای کاهش نوسانات قیمت اوراق بهادار به منظورکمینه نمودن احتمال بازده منفی دارایی ها بسیار متداول می باشد. وجود تنوع در ابزار های مالی یکی از عوامل موثر در ایجاد انگیزهدر جلب مشارکت سرمایه گذاران در بازار های نظام مند سرمایه است . از این رو انواع مختلفی از صندوقهای سرمایه گذاری با هدفجمع آوری وجوه از سرمایه گذاران غیر حرفه ای و اختصاص آن به سبدهای سرمایه گذاری کارا، کاهش ریسک سرمایه گذاری وکسب بازده ای متعارف پا به عرصه ظهور گذاشتند . در این تحقیق که با هدف بررسی تأثیر متغیرهای مختلف بر بازدهی صندوقهایسرمایه گذاری مشترک در ایران انجام ش ده است، اطلاعات 13 صندوق سرمایه گذاری مشترک در یک بازه زمانی 65 هفته ای، ازابتدای شهریورماه سال 1387 لغایت آبانماه 1388 ، مورد آزمون قرار گرفت . به منظور بررسی تاثیر متغیرهای تحقیق بر بازدهیصندوقها، الگوی رگرسیون چند متغیره فاما و مکبث و برای تخمین پارامترهای الگو از الگوی داده های مختلط (panel data)که  الگویی قابل اتکا در اندازه گیری تأثیر چندگانه متغیرها می باشد مورد استفاده قرار گرفت . در این تحقیق 7 فرضیه اصلی مورد آزمونقرار گرفت که نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد بین نوسانات بازده صندوق تا دور ه قبل، بازده دوره گذشته صندوق،سن صندوق، نرخ گردش دارایی های تحت مدیریت صندوق تا دوره قبل، و بازده کسب شده توسط صندوق همبستگی مثبت ومعناداری وجود دارد . همچنین شواهد حاکی از آن است که میان دارایی های تحت مدیریت صندوق در دوره قبل، هزینه هایصندوق، نرخ رشد پول جدید نسبت به دوره قبل، و بازدهی صندوق تفاوتی معناداری وجود دارد.